Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności    Jak wyłączyć cookies? AKCEPTUJĘ

Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców w Działdowie

Historia

Historia rzemiosła działdowskiego sięga 630 lat.

Historia rzemiosła działdowskiego sięga XIV wieku. Jego historia jest bardzo bogata. Zaznaczyć należy, że od początku podjęcia przez mieszkańców działalności gospodarczej miasto i okolice były przede wszystkim ośrodkiem rzemieślniczym.

Jednym z pierwszych cechów jaki zaistniał na terenie dzisiejszego powiatu działdowskiego był Cech Szewców w Lidzbarku Welskim, założony około 1600 roku.

Najstarszy sztandar Cechu Piekarzy pochodzi z 1793 roku.W okresie międzywojennym rzemiosło powiatu działdowskiego do 1927 roku rządzone było na podstawie praw zaborczych. Dopiero rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 07.06 1927 roku o prawie przemysłowym zunifikowało prawa przemysłowe dla całego kraju.

Podczas okupacji hitlerowskiej rzemieślnikom polakom na terenie pow. Działdowskiego nie wolno było prowadzić warsztatów. Wielu rzemieślników którzy za czasów Polski sanacyjnej pracowali społecznie byli aresztowani i umieszczani w obozach lub wywiezieni na roboty przemysłowe.

W latach międzywojennych było wielu rzemieślników o wysokich kwalifikacjach, piastujących urzędy starszych cechów, względnie przewodniczących komisji egzaminacyjnych, np. sp. Leon Bartkowiak-starszy Cechu Kowali, Ślusarzy i Kołodziejów, Michał Zastawny – przewodniczący komisji egzaminacyjnej w zawodzie malarskim oraz Jan Bółkowski mistrz ślusarski. Sekretarzem Cechu Piekarzy w pow. działdowskim od 1923 roku do wybuchu wojny był p. Jan Dembowski- od wyzwolenia do 1963 roku włącznie kierownik biura Cechu Rzemiosł Różnych w Działdowie.

Po ustabilizowaniu się władzy ludowej i utworzeniu przy Starostwie Referatu Handlu i Przemysłu, zostały wydane pierwsze uprawnienia(karty rzemieślnicze). Pierwsze powojenne zebranie ogółu rzemiosła w Działdowie odbyło się dnia 22 listopada w 1945 r. Dnia 23.11.1945 roku odbyło się także zebranie rzemieślników w Lidzbarku Welskim. Na zebraniach tych uchwalono utworzenie cechów rzemieślniczych na terenie powiatu działdowskiego z przynależnością do Izby Rzemieślniczej w Płocku.Działalność Cechu została wznowiona w listopadzie 1945 r. Organizatorem i Kierownikiem był wówczas Pan Jan Dembowski. W 1945 r. na terenie powiatu działało 67 warsztatów rzemieślniczych, którzy szkolili ogółem 47 uczniów.

Do 1946 roku zostało zorganizowano 6 cechów branżowych ; Cech Skórzany, Cech Kowali, Cech Krawiecki, Cech Rzeźników-Wędliniarzy, Cech Stolarzy i Kołodziejów oraz Cech Piekarzy. Od tego czasu nastąpił szybki rozwój rzemiosła na terenie Powiatu.Natomiast 14 września 1947 roku w sali Domu Kultury w Działdowie przy ulicy Jagiełły 13 odbyło się uroczyste spotkanie rzemieślników połączone z poświęceniem sztandaru dla Cechu Rzemiosł Skórzanych w Działdowie.

Na koniec 1949 funkcjonowały 254 warsztaty, w których szkoliło się 118 uczniów. Od 1951 roku Cech Rzemiosł Różnych w Działdowie obejmował swoją działalnością także teren powiatu nidzickiego, do 1957 r. W 1953 roku na terenie obu powiatów zarejestrowane było łącznie 197 warsztatów. W 1972 Cech Rzemiosł Różnych w Działdowie zrzeszał 330 zakładów w branżach: fryzjerstwo, krawiectwo, kowalstwo, ślusarstwo, kołodziejstwo, cholewkarstwo, stolarstwo, bednarstwo, szewstwo i wędliniarstwo. Umów o praktyczną naukę zawodu spisano 99- w/w zawodach.

Obecny Dom Rzemiosła wybudowano w czynie społecznym w latach 1970-1972.

W 1999 r Cech został przyjęty w poczet członków Warmińsko-Mazurskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Olsztynie.

Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców kontynuuje i kultywuję wielowiekową tradycję polskiego rzemiosła, działa na rzecz podnoszenia jakości produkowanych towarów i świadczonych usług. Upowszechnia idee wolności gospodarczej i wolnej konkurencji. Jest partnerem dla samorządu terytorialnego i administracji publicznej. Rzemieślnicy i przedsiębiorcy zrzeszeni w Naszym Cechu angażują się w rozwój społeczności lokalnej i powiatowej. Podnoszą swoje kwalifikację z przekazaniem młodym pokoleniom. Na co dzień pokazują , że duch zaradności i przedsiębiorczości nie tylko nie wygasł , ale stał się atutem w trudnych czasach , ponieważ motywuje do podejmowania śmiałych i ambitnych decyzji. Tworzymy pozytywny wizerunek Rzemiosła Powiatu Działdowskiego i przyczyniamy się do podnoszenia prestiżu środowiska.

Stajemy na straży tradycji i dobrych praktyk. Dbamy o wychowanie kolejnych pokoleń , przekazujemy z mozołem swoją wiedzę i doświadczenie swoim dzieciom i uczniom chcących szkolić się w zawodach rzemieślniczych. Fundamentem polskiego rzemiosła stały się firmy rodzinne stanowią dziś trzon polskiej przedsiębiorczości , umacniając polską gospodarkę. Rzemiosło od pierwszych powojennych lat odegrało ogromną rolę w dziele integracji środowiska , a także budowania dobrego wizerunku polskiego rzemiosła w społeczeństwie. Nawet w trudnych czasach systemu totalitarnego rzemieślnicy zrzeszeni w w swojej macierzystej organizacji tworzyli spójną organizację środowiskową , zdolną dbać o interesy wytwórców w latach permanentnego niedoboru. Wówczas rzemiosło nawiązując tradycją do solidnego przedwojennego fachu z polskim rodowodem łagodziło skutki gospodarki centralnie sterowanej i było bliżej społeczeństwa. Tak zapamiętamy samorządy rzemieślników i ludzi którzy aktywnie trwali na straży dobrej roboty.

Aktualnie nazwa Cechu to : Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców w Działdowie.

Co roku organizowane są uroczystości pasowania uczniów i wręczania dyplomów czeladniczych oraz spotkania wigilijne, bale karnawałowe i pikniki rodzinne. Na co dzień Cech zajmuje się spisywaniem umów z młodocianymi i wypełnieniem wniosków o refundację.

Cech Rzemieślników i Przedsiębiorców w Działdowie liczy razem 71 członków w tym 4 członków honorowych.

Starsi Cechu - Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w Działdowie

Pan Witold Kaczyński (ślusarz)- 1949- 1968

Pan Jan Paprocki (fryzjer)- 1968-1978

Pan Stefan Sielecki (fryzjer)- 1978- 1981

Pan Jerzy Kowalkowski ( murarz)- 1981-1982

Pan Henryk Krasiński (zegarmistrz) - 1982 (kilka miesięcy w tym roku)

Pan Henryk Legumina (cukiernik)- 1982-1988

Pan Wojciech Jaroszewski (pomni karz)- 1988-1991

Pan Henryk Legumina (cukiernik) – 1991-2003

Pan Jerzy Grzela (stolarz) – 2003-2018

Pan Jerzy Stankiewicz (mechanik pojazdów samochodowych)- 2018- do nadal